5 februari

Long time no talk. Het is de afgelopen paar dagen angstvallig stil geweest op m'n blog, maar met een reden en ik dacht ik praat jullie even bij. Ik werd vrijdag wakker met keel- en oorpijn, ik dacht dat het gewoon een tijdelijk moment van zwakte was aangezien ik het al eerder die week had maar ook weer wegtrok. Maar dit keer had ik verkeerd gedacht, in de loop van de dag steeg m'n temperatuur en voelde ik me gewoon ronduit slecht. De dag erop werd ik dus wakker met dikke vette keelontsteking. Dit is al de zoveelste keer dat ik het heb, dus de symptomen herkennen is niet zo moeilijk meer. Het is echt mijn zwakke plek I guess. Als kind zijn beide amandelen bij me knipt maar blijkbaar kunnen die ook weer terug groeien..

Maar goed, de dagen daarna heb ik dus echt plat op de bank gelegen want ik kon niks anders. Gelukkig kwam de ziekenbrigade (bestaande uit vooral mijn moeder) regelmatig langs met soep en andere dingetjes om me beter te krijgen. Vandaag voel ik me eindelijk weer lekker genoeg om dingen te ondernemen. Ik ben naar de supermarkt geweest, Rutger komt gezellig eten vanavond en ik kan ook eindelijk dit artikel schrijven. Ziek zijn is saai man! Ik had niet veel op de planning staan begin deze week, dus dat is een geluk bij een ongeluk. Als je ziek bent en dan ook nog van alles moet gaan afzeggen baal je dubbel. Alleen wel jammer dat ik niet kon bloggen dus. Maar nu waardeer ik het wel weer om gewoon lekker m'n gang te kunnen gaan en me goed te voelen. Omdat het een virus is moet ik niet gelijk al te gek gaan doen en nog steeds hard aan m'n weerstand werken, maar dat lukt wel. Ik heb lekker veel sapjes, groente en fruit in huis gehaald. Antibiotica heb ik hele slechte ervaringen mee, die vallen bij mij helemaal verkeerd, dus ik los deze terugkerende keelontstekingen maar gewoon op m'n eigen manier op en dat gaat ook prima :) 

Mijn altijd-aanwezige en gezellige kleine vriend Radijs

Wat hebben jullie dit weekend gedaan? Hopelijk was ie leuker dan de mijne!

Love,

Diana